De zes fasen van training ontkenning
23 september 2023
Foto: Magda Ehlers | Pexels
Edge Solutions - uw trainingsbureau - uw veiligheidsexpert - uw auditeur
Als je ooit een training hebt gegeven of bijgewoond, heb je ongetwijfeld een aantal klassieke reacties van deelnemers gehoord. Vandaag duiken we in de Trainingsachtbaan van de "training ontkenners" en hun avonturen in het trainingslokaal. (Niet te verwarren met de trainingsachtbaan van Arie Speksnijder) Pak een kop koffie (of iets sterkers) en geniet van deze rit!
1. De tijdwaker:
"Tot hoe laat duurt deze training?"
Deze vraag wordt vaak gesteld nog voordat de training daadwerkelijk begint. Misschien hebben ze een hete date na de training, of misschien willen ze gewoon niet dat de training hun slaap ritme verstoort. Wat de reden ook is, we weten allemaal dat ze stiekem hopen dat de trainer zegt: "Verrassing! De training is al afgelopen!"
2. De realist:
"Dit is niet zoals het in het echt gebeurt."
Ah, de realist! Ze hebben de ervaring, de kennis, en ze zijn er absoluut zeker van dat de trainingssituaties zo nooit in de echte wereld zouden gebeuren. Maar oh, de ironie als ze later die dag in exact dezelfde simulatie terechtkomen en niet precies weten wat ze moeten doen. Wie had dat gedacht?
3. De alweter:
"Dit ken ik allemaal al."
De alweter heeft alles gezien, alles gedaan en alles geleerd. Ze zitten achterin de klas, rollen met hun ogen en zuchten bij elke slide. Maar wanneer de trainer een onverwachte vraag stelt, is het verrassend hoe vaak ze plotseling stil zijn. Misschien kennen ze toch niet alles?
4. De stille schaker:
Ze zeggen misschien niet veel, maar hun lichaamstaal spreekt boekdelen. Ze leunen achterover, armen over elkaar, en werpen de trainer af en toe een sceptische blik toe. Maar als het tijd is voor een praktische oefening, zie je ze vaak verrassend genoeg worstelen. Misschien was die sceptische blik eigenlijk een "help-me-ik-heb-geen-idee-wat-ik-doe" blik? Ach, wij oordelen niet en staan tot uw dienst.
5. De plotse bekeerling:
Na een dag vol ontkenning, weerstand en zuchten, komt er een magisch moment waarop de bekeerling plotseling het licht ziet. Misschien na een oefening die bijzonder goed ging, of een inzicht dat ze nooit eerder hadden overwogen. Ze gaan van "Ik weet dit allemaal al" naar "Wow, dat was eigenlijk best nuttig!" En voor trainers is dit het moment waarop we stilletjes juichen en denken: "Zaadje geplant!"
6. De vechtlustige uitdager:
Deze is voor mij persoonlijk altijd de kers op de taart. Dan hebben we nog onze energieke vriend, de vechtlustige uitdager! Deze deelnemer zit barstensvol energie en kan niet wachten om tijdens de fysieke oefeningen de confrontatie aan te gaan met de trainer. Met gespannen kaken en een vastberaden blik lijkt het alsof ze zich voorbereiden op een episch gevecht uit de laatste John Wick film. De trainer, daarentegen, doet er alles aan om een escalerende confrontatie te vermijden, wetende dat dit hoogstwaarschijnlijk een scenario is dat niet goed afloopt. Het is een dans van aanvallen en ontwijken, een schouwspel waarbij de andere deelnemers met ingehouden adem toekijken (training tip: blijf altijd ademen!) Uiteindelijk leert de uitdager dat er meer kracht zit in beheersing en dat je niet altijd hoeft te vechten om een strijd te winnen. En de trainer? Die haalt opgelucht adem en noteert mentaal om toch maar weer eens aan de eigen conditie te gaan werken!
Conclusie:
Trainingen kunnen een achtbaan van emoties zijn, zowel voor de trainers als voor de deelnemers. Dus beste deelnemers, wees gerust, we hebben jullie door! Maar weet, bij elke misstap zijn we hier om jullie op te vangen en te transformeren in de superhelden van de werkvloer die jullie natuurlijk zijn! Dus kom binnen, laat de klok maar tikken, en laat ons samen lachen om de leermomenten. Want bij ons, beste vrienden, is vallen slechts het voorspel van opstaan!
